Bazı atletler sezon dışı zamanlarını sahilde geçirir. Diğerleri de yorgun eklemlerini kanepelerde uzanarak dinlendirir. Ama 2-kez olimpiyat şampiyonu ciritçi Andreas Thorkildsen bunlardan biri değil…
Andreas Thorkildsen, herhangi bir bireysel rekor denemesine sezon dışı zamanda olsa bile karşı koyamıyor. Ve bu sene Norveç’in cirit atmadaki süperstarı dikkatini spor salonuna yoğunlaştırıp ağırlık idmanlarına odaklanıyor.
“En büyük hedefim, 200 kg bench press yapmak istemem” diyor Thorkildsen. “Bu önümüzdeki 2 ay kendimi sadece bu tarz antrenmana adadım. Cirit atmayla da çakışsın istemedim.”
“Uzun yıllardır benim bench pressteki en iyi derecem 195 kg idi ve 200 kiloya ulaşmam bir buçuk ayımı aldı. Eğlenceliydi, 200 kilo denememde sanki büyük bir yarışmaya giriyormuşum gibi hissettim.”
Bir yardımcı ve bir kamera yardımıyla, Yaramaz Thor 200 kiloyu deniyor, bu aynı zamanda Usain Bolt, Shelly-Ann Fraser-Price ve Jessica Ennis-Hill’i aynı anda başınızın üzerine kaldırmakla eş değer.
Thorkildsen daha sonra bu videoyu, genelde evcil hayvanı Bobby’ye ev sahipliği yapan Instagram hesabında paylaşıyor. Bu denemesini aşağıda görebilirsiniz #nomakeup.
https://instagram.com/p/fSWwkeS8FY/
“200 kiloyu sadece bir kere denedim, eğer kaçırırsanız omuzlarınız için çok ağır gelebilir. O yüzden yapabilmek için kararlı olmalısınız.” diyor.
“Bu bir senedir kafamı meşgul ediyordu ve yapamıyordum. Sonraları tuhaf gelmeye başladı. Bir kere yaptım ve artık bench press yapmak için herhangi bir motivasyonum kalmadı. Bu bir bilgisayar oyunu oynayıp sonuna gelmek gibi bir şey.”
Yan proje tamam, kasım ayının başı gibi antrenmanlara dönüyor ve nispeten başarısız geçen son iki sezonu artıları ve eksileriyle değerlendiriyor.
Onun mükemmel uluslararası kariyeri 10 yıl önce başladı. Thorkildsen 2004’te Atina’daki Olimpiyatlar’da altın madalyayı büyük isimlerin arasından kaptığında henüz 22 yaşındaydı. Bu, Thorkildsen’in büyük şampiyonalarda podyumun bir veya ikinci basamağını kapattığı 7 yıllık bir periyodun başlangıcıydı.
2006 ve 2010’da Avrupa şampiyonluğu, 2004 ve 2008’de Olimpiyat şampiyonluğu, 2009’da dünya şampiyonluğu, 2005-2007 ve 2011’deki dünya ikincilikleri.
Bu yılların 5’inde, 2008 ve 2011 arasındaki 4 başarılı sezon dahil olmak üzere, Thorkildsen dünyanın en iyisi olduğunu kanıtlarcasına sezonun en iyi atışlarını elinde bulundurdu. En iyi derecesi Norveç’in başkenti Oslo’da, onu tüm zamanlar listesinde 6. sıraya çıkartan 91.59 metrelik atışı.
Geçtiğimiz 2 sezonda, biraz tökezledi. 2012 ve 2013’te saygıdeğer biçimde dünya 10 ve 9.su oldu. 2012 Olimpiyatları ve 2013 Moskova Dünya Şampiyonası’nda 6. oldu.
Soru şu: Neden? Sahalardaki en açık, dürüst, sempatik isimlerden biri olan Thorkildsen’in saklayacak hiçbir şeyi yok. Thorkildsen bu düşüşün sebebi olarak 2011 yılında halledebileceği ama tedavi olmayıp 2012 yılına taşıdığı kalça sakatlığını gösteriyor.
“Bu sakatlık benim atış antrenmanlarındaki zamanlamamı aksattı, böylece sezona gelinirken atışıma ekleyebildiğim 5 metreden yoksun kaldım. Kış antrenmanlarının sonuna bağlayamadım.” diyor. “2013 yılında gerçekten çok yaklaşmıştım, sezonun 2. yarısında bir sonraki yıl için çok daha kararlı hissediyordum”
Artık tam süratle koştuğunda en iyi derecelerine ulaşmakta zorluk çektiğini belirtiyor. Önemli olan, “bırakın ne olacaksa olsun, korkmayın” diyor.
Form ve sağlık durumu ile yaşadığı sıkıntıları düşünürsek, hala sporu seviyor mu ?
“Evet, hala seviyorum. Özellikle zorlukla geçen birkaç sezondan sonra.” diyor. “Şimdi görüyorum ki bazı başarıları çantada keklik görmüşüm. Antrenman yapmadığımı söylemiyorum ama, her şey biraz doğaçlama gelişti.”
“Bu biraz da dalgada sörf yapmak gibi, şimdi tekrar yakalamam gereken dalganın üzerinden düştüm. Ama hala sporu seviyorum, zor olduğu zamanlarda bile. Hala seyahat etmeyi seviyorum, rakiplerim ve arkadaşlarımla yarışmayı seviyorum.”
“Artık çantada keklik görmemeye çalışıyorum. Sporun içinde kaydadeğer yıllar geçirdim, ve bunun avantajını kullanmalıyım.”
“Daha önce kanıtladım, yaptığım antrenmanlar işe yarıyor.” diyor Thorkildsen, kış antrenmanı için bir değişik yapmak istemediğini takdire şayan ve son derece bulaşıcı iyimserliği ile açıklarken.
“Ayrıca Diamond League’de iyi puanlar almak ve geçen yıldan daha iyi rekabet etmek istiyorum. Kaybettiğim %5’lik mesafeyi atışlarıma ekleyip daha uzağa atmak istiyorum.”
Çeviren: Şarık Bilgin
Kaynak: http://spikes.iaaf.org/
